آموزش فناوری بلاکچین

فناوری نهادی

فهرست مطالب

پیچیدگی

معماری متمرکز

سیستم های توزیع شده

 

Primavera De Filippi، متفکر برجسته بلاکچین، به ایجاز، به اهمیت بلاکچین به عنوان یک تکنولوژی نهادی، اشاره می کند و می گوید:

 “امروزه بلاکچین، نشانه آغاز یک انقلاب دیجیتالی جدید است که تمرکز آن نه تنها بر ارتباطات انسانی است، بلکه بر تعامل و همکاری های بین انسانها تاکید می کند. آنچه که اینترنت برای دستیابی به ارتباطات بین فردی انجام داده است، بلاکچین می تواند امروز برای دستیابی به همکاری سیستماتیک جهانی انجام دهد.

بلاکچین یک تکنولوژی هماهنگ کننده جدید است که به شبکه های غیرمتمرکز از کامپیوترها متکی است تا اقدامات فردی را به شیوه ای کاملا توزیع شده و غیرمتمرکز هماهنگ نماید … وی می گوید: با نگرش به طبیعت می توان بلاکچین را راهی دانست که جوامع بشری می توانند در آن پویایی اجتماعی گونه های حیوانی مانند مورچه ها و موریانه ها را تقلید کنند.

راهی برای تشویق مردم به همکاری و برای دستیابی به اطلاعات و خرد جمعی. با ضبط فعالیت های فردی در یک پایگاه داده توزیع شده، بلاکچین باعث می شود، بدون نیاز به هیچ گونه اقتدار متمرکز و یا ساختار سلسله مراتبی، افراد بتوانند خود را مستقیما با جامعه هماهنگ کرده و در سطح جهانی همکاری کنند … او در جایی دیگر می گوید: در تمام زمینه های جامعه، همکاری می تواند به نتایج بسیار بهتر منجر شود، اگر بتوان آن را به درستی سازماندهی کرد، و این دقیقا همان چیزی است که بلاکچین فراهم می کند. “

فناوری نهادی

پیچیدگی

جامعه ی ما بسیار پیچیده، بلندپروازانه و با جمعیتی بالغ بر هفت میلیارد نفر است. در دهه های گذشته، بسیار پیچیده تر هم شده است. از زمان سقوط دیوار برلین، با توسعه فرهنگ جهانی شدن و فناوری اطلاعات، اتصال و پیچیدگی به سرعت در حال افزایش است و با اینترنت اشیاء، این روال ادامه خواهد یافت.

به طور فزاینده، طراحی موسسات و پیچیدگی محیطی که در آن کار می کنند، متناقض است. سازمان های متمرکز که در چارچوب قواعد عصر صنعتی ساخته می شدند، پایدار و قابل پیش بینی هستند، اما در اتصال، روابط و تحمل پیچیدگی، محدود هستند و به همین دلیل در بسیاری از ابعاد شکننده خواهند بود. تصادفی نیست که وقتی نیاز بیشتری به نهادهای اجتماعی بنیادی، پیدا می شود، عملکرد و خروجی مطلوبی ندارند.

سیستم های سیاسی دیگر یک انجمن کوچک نیستند که مردم بتوانند مستقیما نظرات خود را در آنها بیان کنند و در تصمیمات جمعی بر مقولات جامعه تاثیر گذار باشند. سیستم آموزشی عصر انقلاب صنعتی به گونه ای سازماندهی شده است که به نظر نمی رسد قادر به ارائه آموزش هایی باشد که مردم برای جهان امروز به آن نیاز دارند.

همچنین به روشنی، سیستم های مراقبت های بهداشتی در جوامع ما قطعا دنبال تامین سلامتی جامعه نیستند. فقط بخش کوچکی از منابع در نظام های مالی ما، به طور مولد برای انجام فعالیت اقتصادی بکارگیری می شود، بخش عمده این سرمایه ها در دنیای سرمایه داری ناپدید می گردد.

معماری متمرکز

برای کارکردن هر سازمان، پیچیدگی داخلی ساختار و عملکردهای سیستم باید متناسب با پیچیدگی محیط آن باشد. دنیای ما فقط پیچیده تر شده و معماری متمرکز باعث می شود، ظرفیت سیستمهای امروزی برای مواجهه با آن مکفی نبوده و نتایج مورد انتظار حاصل نشود.

در پاسخ به پیچیدگی این دنیای جدید، سیستم ها نیاز به یک مدل شبکه ای با پتانسیل بیشتر دارند که تنگناهای ایجاد شده توسط مولفه های تمرکزگرا را از سر راه بردارد و توانایی ها را به لبه هایی که آنها را می توان با استفاده از شبکه های خودکار بر اساس تقاضا دوباره ترکیب کرد، هدایت نماید.

 این دقیقا همان چیزی است که پلتفرمهای آنلاین انجام می دهند اما تجربه نشان داده، این پلتفرم‌ها نمی توانند توسط شرکت های خصوصی که فقط در تامین منافع خود کار می کنند، مدیریت شود. جامعه پلتفرمها در حال حاضر بی ثبات است، جوامع به منابع بیشتر و اطلاعات و ارتباطات نیاز دارند و زیرساخت‌های آن را در دست شرکت های بزرگ می بینند که برای ایجاد سودهی هنگفت و توسعه قدرت خطرناک متمرکز با هم رقابت می کنند.

 

 

 

برای حرکت به عصر اطلاعات برای زنده ماندن و پایدار بودن، نیاز است اینترنت به یک زیرساخت محاسبات ابری جهانی، عمومی، امن، قابل اعتماد و توزیع شده تبدیل شود و این پتانسیل بلاکچین است که در واقع آن را به یک اولویت حیاتی برای تبدیل شدن به یک تمدن جهانی رو به رشد تبدیل می نماید.

با استفاده از این زیرساخت فناوری اطلاعات، ما می توانیم تمام این ساختارهای سازمانی را بازبینی کنیم. در این راستا باید سوال کنیم که ارزش اصلی یا خدماتی که آنها ارائه می دهند، کدام است و سپس اقتصادهای توکن پایه را بر این اساس بازتولید نماییم تا این ارزش را بازتاب دهند و به عنوان یک سیستم مدیریت توزیع شده جایگزین سازه های مدیریت متمرکز گذشته باشند.

سیستم های توزیع شده

با توجه به تمرکززدایی، با یک نقطه نهایی در این زمینه جمع بندی می کنیم، اگرچه بلاکچین دنیایی غیرمتمرکز و متعادل تر را مهیا می سازد که امید بسیاری به خود فناوری تبدیل نشود، تکنولوژی هرگز چیزی بیش از یک ابزار نیست، این ابزار واقعا به ما کمک می کند تا یک جهان غیر متمرکز را با تمرکز بیشتر بر ارزش آفرینی در درون آن و در تمام سطوح بسازیم.

پروفسور یوچای بنکلر، استاد هاروارد خاطرنشان می کند: “کافی نیست که یک تکنولوژی غیرمتمرکز ایجاد کنید، بلکه شما باید آن را برای بازتوزیع در تمام سطوح نهادی، سازمانی و فرهنگی، یکپارچه سازی نمایید. “

بلاکچین زیر ساخت تکنولوژیها را غیر متمرکز کرده و ما را قادر به ساختن یک جهان توزیع شده تر می سازد، اما این که آیا در آینده جهان در یک سطح دیگری متمرکز خواهد شد، بستگی به ارزش هایی دارد که در اقتصاد های توکن پایه در حال ساخت آن هستیم.

 آیا ما یک مجموعه ای از ارزش ها را در اقتصاد توکنی پایه گذاری می کنیم و از آن برای اندازه گیری و مدیریت هر نوع ارزش اجتماعی، فرهنگی، محیط زیست و غیره استفاده می کنیم؟ و آیا به این ترتیب، این جهان متعادل و توزیع شده خواهد شد؟ یا نه؟

بستگی به عملکرد تک تک ما در این راستا دارد. فقط باید بدانیم که این مهم توسط خود فناوری یا توسط یک سازمان یا شرکت قدرتمند اجرا نیم شود. اقتصاد توکنی به آحاد افراد جامعه بستگی دارد.  

 

مطالب مرتبط

بلاکچین در یک نگاه
تکامل بلاکچین
دیدگاه کلان به فناوری بلاکچین
اقتصاد های توکنی در بلاکچین

 

بازگشت به لیست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *